আমাৰ ভাৰতীয় সংস্কৃতিত স্বামী-পত্নীৰ সম্পৰ্কক এক পৱিত্ৰ সম্পৰ্ক বুলি গণ্য কৰা হয়। এই সম্পৰ্কৰ শক্তি গোটেই পৰিয়ালৰ ভৱিষ্যতৰ ওপৰতো নিৰ্ভৰ কৰে। আচাৰ্য চাণক্যই তেওঁৰ নীতি শাস্ত্ৰত এই সম্পৰ্কৰ বিষয়ে বহু কথা কৈছে। তেওঁ এই স্বামী-পত্নীৰ পবিত্ৰ সম্পৰ্কটোক শক্তিশালী কৰাৰ উপায়ো উল্লেখ কৰিছে। লগতে কিছুমান বস্তুৰ পৰা আতৰি থাকি এটা শক্তিশালী সম্পৰ্ক স্থাপন কৰিবলৈও উপায় দিছে। আজি আমি এনে বস্তুবোৰৰ বিষয়ে জনাম যিবোৰ প্ৰতিজন স্বামী আৰু পত্নীয়ে পৰিহাৰ কৰা উচিত। অন্যথা, তেওঁলোকৰ সম্পৰ্ক বিনষ্ট হবলৈ বেছি সময় নালাগে ।
এক সুখী দাম্পত্য জীৱনৰ বাবে অতি দৰকাৰী এইকেইটা বস্তু
যদি স্বামী আৰু পত্নীয়ে তেওঁলোকৰ সম্পৰ্কৰ মাজত দূৰত্ব অহাতো নিবিচাৰে তেন্তে ইয়াৰ বাবে,তেওঁলোকে সদায়ে কিছুমান বস্তুৰ যত্ন লোৱা উচিত।
প্ৰেমতকৈ সন্মান অধিক গুৰুত্বপূৰ্ণ: পতি-পত্নীৰ সম্পৰ্কত প্ৰেম গুৰুত্বপূৰ্ণ, কিন্তু ইজনে সিজনক সন্মান কৰাটোও সমানে গুৰুত্বপূৰ্ণ। সদায় মনত ৰাখিব যে সকলোৰে সন্মান আছে। পতি-পত্নীৰ সম্পৰ্ক এক সমান সম্পৰ্ক, য'ত সন্মানৰ ভাৰসাম্যও অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ। অন্যথা, এনে সম্পৰ্ক যিকোনো দিনতে ভাঙি যাব পাৰে।
আনৰ সন্মুখত বদনাম নাগাব - স্বামী আৰু পত্নীৰ মাজত মনোমালিন্য আৰু মাজে মাজে কাজিয়া হোৱাটো এক সচৰাচৰ কথা। কিন্তু ইজনে সিজনক বেয়া বুলি আনৰ সন্মুখত থকা ত্ৰুটিবোৰ দেখুৱালে পতি-পত্নীৰ সম্পৰ্কত বিৰূপ প্ৰভাৱ পেলাব পাৰে । কেতিয়াও এনে ভুল নকৰিব।
সুখ কমিবলৈ নিদিব: সুখ আৰু দুখ দুয়োটাই জীৱনলৈ আহে। পতি-পত্নীয়ে সুখ আৰু দুখ দুয়ো সময়ত এজনে আনজনত সহায় কৰা উচিত। দুখৰ সময়তো সৰু সৰু আনন্দ উপভোগ কৰিবলৈ নাপাহৰিব। এনে কৰিলে আপোনাৰ দাম্পত্য জীৱন শক্তিশালী হ'ব আৰু সমস্যাৰ পৰা সুৰক্ষিত হব ।
Thank You.